تبادل لینک هوشمند 
پيامبر صلی الله علیه و آله ميفرمايد:
«بهترين عبادت امت من، خواندن قرآن است» اما بايد توجه كرد كه تلاوت قرآن اگر چه يك ارزش است هدف نهايي نيست، بلكه وسيلهاي براي شناخت معارف الهي و دستورات حق تعالي و سپس عمل به آنها است، چنان كه امام صادق(ع) ميفرمايد: «برخي از مردم ميخوانند تا مردم بگويند، فلاني قاري است و برخي قرآن را ميخوانند تا به دنيا برسند. در هيچ كدام از اينها خير نيست، برخي قرآن را براي آن ميخوانند تا در نماز و شب و روز خود از آن بهره بگيرند.»
پس قرآن منحصر در تلاوت آن نيست، بلكه بايد از مرحله تلاوت به مرحله عمل به آن رسيد. رابطه بين تلاوت و عمل، آدابي است كه براي آن شمردهاند:
الف ـ آداب ظاهري تلاوت قرآن مجيد
1 ـ در همه احوال و حالات ايستاده، نشسته و خوابيده، ميتوان قرآن خواند،
(الّذينَ يَذْكُرونَ اللّهَ قياما و قُعُودا و عَلي جُنوبِهم)
بيشتر فضيلت را حالت ايستاده، سپس نشسته و پس از آن خوابيده دارد.
2 ـ مقدار تلاوت قرآن بستگي به توانايي قاري دارد ولي در روايتي از امام صادق(ع) آمده است:
«قرآن، پيمان خدا با بندگان خويش است، پس لازم است انسان مسلمان به پيمان خود عمل كند و هر روز پنجاه آيه از آن را بخواند.»
و قرآن مجيد ميفرمايد: «فَاقْرَوُا الْقُرآنَ ما تَيَسَّروا؛» يعني هر چقدر ميتوانيد قرآن بخوانيد.
3 ـ يكي از مستحبات سفارش شده، حزين خواندن قرآن است؛ چنان كه پيامبر صلی الله علیه و آله ميفرمايد:
«قرآن را تلاوت كنيد و گريه كنيد و حالت گريه به خود بگيريد.»
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
<-PollName->
آمار
وب سایت:
